باید بگاشتباهاتی که برای استناد به تاریخ فرش ایران به کار می رود، فرش باغستان طرح گوهرباف (بهارستان کسری) خسرو اول در تیسفون است که نباید آن را فرش کرکی دانست زیرا فرشی پرزدار با اندازه معرفی شده است. این فرش باید بیش از 2 تن وزن داشته باشد !!!
پس گفتن این دو روایت به عنوان مدرک علمی مبنی بر اینکه ایران مهد فرش جهان است کاملاً اشتباه است، اما آیا تمام ماجرا این است و هیچ مدرکی وجود ندارد که بگوییم ایران می تواند منبع اصلی فرش جهان باشد؟
در سال 1949 یکی از نقاط عطف تاریخ روفرشی رحیمی یزد در جهان کشف شد و آن فرش گره دار پازیریک بود که در منطقه مرزی مغولستان پیدا شد.
این فرش تاریخی که به عنوان پوشش اسب مورد استفاده قرار می گرفت، از نظر حاشیه و تصاویر مرکزی شباهت زیادی به نقوش دوره هخامنشی دارد و از نظر ظاهری شباهت زیادی به اشیای کشف شده در لرستان ایران دارد.
همین شباهت های ظاهری باعث شد بسیاری از کارشناسان این فرش دستباف را به ایران و تاریخ فرش ایران نسبت دهند.
از سوی دیگر سالنامه چینی سوئیسو اشاره می کند که فرش پشمی ایران در دوره ساسانی یکی از کالاهای وارداتی به چین محسوب می شد که نشان از رونق و قدرت قالی بافی در ایران در زمان ساسانیان دارد.
اسناد و مقالاتی که تاریخ فرش ایران را بیان می کند به این دو مورد محدود نمی شود و یکی از مهمترین آنها
می توان به مطالب منتشر شده در کتاب حدود العالم اشاره کرد که نشان می دهد قالی بافی در منطقه پارس در قرن سوم قمری رونق زیادی داشته است.
با توجه به این سند معتبر می توان نتیجه گرفت که قالی بافی و بافت فرش دستباف از دوران پیش از اسلام در ایران رایج بوده و بافت قالی های گره دار بسیار قدیمی تر از آن چیزی است که تصور می شد.
بدون دیدگاه