تافلاوین موجود در چای سیاه دارای قدرت آنتی اکسیدانی

مقاله اخیر لئونگ و همکاران گزارش کرد که نوشیدن چای سیاه از نظر ظرفیت آنتی اکسیدانی مزایایی برابر با مزایای نوشیدن چای سبز دارد.

زیرا تافلاوین موجود در چای سیاه حداقل دارای قدرت آنتی اکسیدانی مشابه با کاتچین های موجود در چای سبز است.

همانطور که در مطالعات مرتبط گزارش شده است، واضح است که گروهی از تافلاوین ها در  چای سیاه گیلان به ویژه دارای فعالیت آنتی اکسیدانی قوی مشابه اپی گالوکاتچین هستند.

گالات یک آنتی اکسیدان اصلی در چای سبز. با این حال، ابتدا باید غلظت آنتی اکسیدان های متنوع در چای های مختلف را قبل از نتیجه گیری در مورد فواید سلامت کلی چای در نظر گرفت.

ما محتوای فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی محصولات چای سیاه کیسه ای تجاری را که به طور گسترده در اروپا و ایالات متحده در دسترس هستند اندازه گیری کردیم.

هر کیسه چای سبز و سیاه با 200 میلی لیتر آب مقطر دیونیزه در 100 درجه سانتیگراد به مدت 2 دقیقه استخراج شد.

محتوای فنل کل با روش Folin-Ciocalteau تعیین شد و ظرفیت آنتی اکسیدانی کل بر حسب فعالیت حذف رادیکال های آزاد اندازه گیری شد.

چای سیاه و سبز به ترتیب دارای فنل کل معادل 124 و 165 میلی گرم اسید گالیک بودند. ما همچنین دریافتیم که ظرفیت آنتی اکسیدانی در هر وعده چای سبز (436 میلی گرم معادل ویتامین C) بسیار بیشتر از چای سیاه است.

بنابراین، چای سبز از نظر ظرفیت آنتی اکسیدانی، مزایای سلامتی بیشتری نسبت به حجم برابر چای شکسته خارجی سیاه دارد.

این را می توان با این واقعیت توضیح داد که هر چای از نظر ترکیب و غلظت ترکیبات آنتی اکسیدانی متفاوت است.

همانطور که قبلاً گزارش شد (6-8)، TF کم (2-6٪ از مواد جامد استخراج شده) و thearubigens (بیش از 20٪) در چای سیاه زیاد است، در حالی که در چای سبز، کاتچین بسیار بالاتر است .

به ویژه EGCG که فراوان ترین کاتچین است. علاوه بر این، همانطور که در گزارش ما و بررسی دیگر  بحث شد، ما باید اثرات ترکیبی ترکیبات زیست فعال پیچیده را هنگام در نظر گرفتن کلیات در نظر بگیریم.